انرژی درمسکن | بخش مسکن به عنوان یکی از
مهم ترین بخش هایی است که در همه کشورها
به چشم می خورد. تامین مسکن برای قشر کم درآمد
به عنوان یکی از بحرانی ترین مسائل اساسی
دامن گیر بسیاری از کشورها به ویژه کشورهای
درحال توسعه شده است. از طرفی کاهش مصرف
انرژی به عنوان یک چالش بسیار مهم مطرح می شود.
و حدود ۴۰ %از این مصرف انرژی در بخش مسکن
شکل می گیرد. سیاست های دولت در راستای کاهش
مصرف انرژی را می توان بعضا در بالابردن هزینه های
بالای حامل های انرژی در نظر گرفت که این امر
می تواند برای قشرکم در آمد جامعه هزینه های
سنگینی را بر بدنه خانواده ها اعمال کند. در راستای
کاهش مصرف انرژی تمهیدات طراحی متنوعی مطرح
شده است. حجم ساختمان به عنوان بیشترین اتلاف
کننده حرارتی شناخته می شود که یک از قسمت های
مهم آن می توان به بام اشاره کرد. بام ساختمان به
عنوان بدنه ای از ساختمان که همواره در شبانه روز
در معرض عوامل جوی و متاثر از آن است. مساحت
قابل ملاحظه و رقم کلان مجموع اتلاف حرارتی
پوشش های سقفی در مقیاس شهری، باعث شده
است که که این پارامتر از نظر اتلاف حرارتی حائز
اهمیت باشد. بخش ساختمان و مسکن با مصرف
بیش از ۴۰ % انرژی، بزرگترین مصرف کننده انرژی
در ایران می باشد. هم چنین سرانه مصرف انرژی ۲٫۲
درصد بیشتر از متوسط مصرف جهان است. سوخت های
فسیلی که از محصولات نفتی و گازی تامین می گردد
بیشتر از ۸۹ %از مصرف را تامین میکنند و این موجب
شده است که بخش مسکن و ساختمان یکی از
مهم ترین منابع تولیدکننده آلودگی باشد. این بخش
نیز حدود۲ درصد از انتشار دی اکسید کربن را به
خود اختصاص داده است . در راستای کاهش مصرف
سوخت های فسیلی و به طبع آن کاهش بارهای
مصرف در ساختمان راهکارهای مناسبی جهت کاهش
مصرف انرژی مطرح شده است. مصرف انرژی در
ساختمان ها به عوامل گوناگونی بستگی دارند
که می توان به مهمترین آن ها در زیر اشاره کرد
۱-ضریب انتقال حرارت از پوسته خارجی ساختمان
۲-میزان تعویض و نفوذ هوا
۳–اختلاف دمای بین فضای کنترل شده و
خارج ساختمان در اوقات مختلف سال
۴-میزان انرژی رایگان دریافتی در اوقات مختلف سال
بنابراین یکی از مهمترین پارامترها در میزان انتقال
حرارت در ساختمان ها را می توان به متغیرهای
موثر بر پوسته های ساختمان نام برد. پوسته ساختمان
شامل، دیوارها، بام ها، کف ها، بازشوها هستند
که در تعامل با فضای خارج و داخل ساختمان هستند.