مروری بربتن و بتن مسلح | بتن در مفهوم به هر ماده ای از یک
ماده ی چسبنده با خاصیت سیمانی شدن تشکیل شده باشد
اطلاق می شود. اصلی ترین مواد تشکیل دهنده ی بتن
عبارتند از آب، سیمان، ماسه، شن و برخی مواد افزودنی
دیگر که هر کدام بر اساس ایجاد خاصیت مورد نظر
در بتن استفاده می شوند. اگر بخواهیم فرآیند تشکیل بتن
را به زبان ساده بیان کنیم، بتن بصورت زیر تشکیل می شود:
در ابتدا مصالح سنگی(شن و ماسه) با نسبتی درست و
معین با سیمان مخلوط می شوند و سپس آب به این مخلوط
اضافه می شود. با اضافه شدن آب به این مخلوط، سیمان و
آب با یکدیگر واکنش داده و در نتیجه ماده ای ژله ای و
چسبنده بوجود می آید که مصالح استفاده شده را در بر
می گیردو با خشک شدن و از دست دادن آب، مواد را
به خوبی به یکدیگر چسبانده و در نتیجه جسمی
سخت بوجود می اید که به آن بتن می گوییم.
آب:
آب یکی از اجزای اصلی بتن محسوب می شود و نقش
مهمی را در بتن ایفا می کند. بدون وجود آب، سیمان
هیدراته نمی شود و خمیر چسبنده ای که سبب انسجام بتن
می شود، تولید نگردیده لذا یکپارچگی و سخت شدن
مصالح بتن انجام نمی شود. قسمتی از آبی که در بتن
مصرف می شود (حدود ۲۸ درصد وزن سیمان) جذب
ذرات سیمان شده و در واکنش های شیمیایی بکار گرفته
می شود. اما در عمل، ساخت بتن با این نسبت آب امکان پذیر
نمی باشد زیرا چنین بتنی به اندازه ای سفت می شود که
کارکردن با آن میسر نمی باشد. به همین جهت باید نسبت
آب به سیمان 𝐶 را تا آنجای افزایش داد که به سهولت بتوان
با بتن کار کرد لذا این نسبت را تا۴۰الی ۶۰ درصد وزن
سیمان افزایش می دهند. اما در این محدوده هرچه این نسبت
کمتر گرفته شود، بهتر خواهد بود زیرا مازاد آب که در
واکنش شیمیایی شرکت نمی کند، جا اشغال کرده و در
نهایت در بتن محبوس می شود و یا تبخیر شده و فضای
خالی ایجاد می کند، یعنی در هر حال از حجم مفید بتن می کاهد.
آب مصرفی در ساخت بتن باید تمیز و صاف باشد و
از مصرف آب حاوی مقدار زیادی از هر نوع ماده که
قادر به صدمه زدن به بتن یا میلگرد است، هر آبی
که PH آن بین ۸ الی ۸.۵ بوده و طعم شوری نداشته باشد؛
همچنین فاقد جلبک و مواد آلی باشد یا آب آشامیدنی که
درصد املاح یون های سدیم و پتاسیم آن کم باشد برای
استفاده در بتن مناسب است.
آب به سه صورت در بتن بکار می رود:
1-آب مصرفی برای شستشوی سنگدانه ها
2 -آب به عنوان یکی از اجزای تشکیل دهنده ی بتن
۳ -آب مصرفی برای عمل آوردن بتن