چالش های نانو تکنولوژی در صنعت بتن
چالش های نانو تکنولوژی در صنعت بتن | نانو تکنولوژی مانند
تمامی تکنولوژی های نو نیاز به یک توجیه اقتصادی دارد،
در حال حاضر هزینه های بالای نانو ذرات مانع از توسعه
روزافزون این محصولات و استفاده آن ها در صنعت می گردد،
برای همین بهره برداری از نانو تکنولوژی درصنعت
بتن در مقیاس تجاری همچنان به چند محصول قابل عرضه
در بازار محدود گردیده است. مشکل دیگر در زمینه استفاده
از نانو مواد ها توزیع یکنواخت آن ها در ماتریس بتن است.
معمولا این مواد در حین افزوده شدن به بتن به صورت
کلوخه انباشته می شوند و در مخلوط به خوبی توزیع نمی شوند،
البته برای این حل مشکل می توان از دستگاه های مخلوط کن
قوی استفاده کرد. اشکال دیگر در این زمینه جذب آب بسیار
بالای ذرات نانو است. این ذرات به علت سطح ویژه بسیار
بزرگی که دارند مقدار زیادی آب جذب می کنند و ممکن است
بر کارایی بتن تأثیر گذار باشد. درنهایت چالش هایی هستند
که باید قبل از گسترش استفاده از نانو فناوری در صنعت
بتن حل شوند مانند ۰توزیع یکنواخت نانو مواد، سازگاری
نانو موادبا سیمان، فرآوری، تولید، ایمنی، مسائل مربوط
به حمل و نقل، تولید انبوه و هزینه ها، به علاوه معرفی
کردن این مصالح جدید به جامعه از طریق زیرساخت های
اجتماعی مستلزم افزایش و درک تأثیر آن ها روی محیط
زیست و، نانو فناوری درحال تغییر دیدگاه ۱سال از مقاله
مشهور فینمن ۵۰سلامت انسان ها می باشد، با این حال
چیزی که واضح است این است که، اکنون، بعد از دانشمندان
و مهندسین در مورد یکی از قدیمی ترین ماده های ساخت بشر، بتن، است.
بتن پرطرفدارترین مصالح ساختمانی است،
و از حدود ۲۰۰۰سال قبل که رمی ها معابد خدایان
را از آن ساختند، ما درتلاشیم که آن را با دوامتر کنیم
بدون در نظر گرفتن این که چقدر آن را با دقت ترکیب
کرده و یا مقاوم کنیم، تمام بتن هاروزی ترک خواهند خورد،
و در بعضی شرایط، این ترک ها به فرو ریختن بنا
منجر خواهد شد. پروفسور هنک یونکرس،
ازدانشگاه فناوری دلف در هلند توضیح می دهد
مشکل ترک های بتن، نشت دادن آن هاست اگر
ترک وجود داشته باشد،آب به زیرزمین و یا به پارکینگ
نفوذ می کند. دوم این که اگر این آب به قسمت مقاوم شده ی
فولادی بتن برسد، در تمام بتن ها این میلگرد ها
وجود دارند و اگر آن ها زنگ بزنند، ساختمان فرو
خواهد ریخت. اما یونکرس به روش کاملا جدیدی
برای طولانی کردن عمر بتن دست یافته است. وی
افزود ما بتن زیستی را اختراع کرده ایم، این نوع بتن به
وسیله ی باکتری ها خود را ترمیم می کند. بتن زیستی دقیقا
ترکیبی مانند بتن معمولی دارد، اما با یک عنصر اضافه،
عامل ترمیم کننده. این عامل در طول ترکیب کردن دست
نخورده باقی می ماند و فقط وقتی حل شده و فعال
می گردد که بتن ترک خورده و آب وارد آن شود.